Publisher's Synopsis
Rolnictwo komercyjne i/lub zorientowanie na rynek jest postrzegane jako kluczowy element w osiaganiu wzrostu gospodarczego i zmniejszaniu ubóstwa w Etiopii i w duzej mierze w Afryce Subsaharyjskiej. Wiekszosc drobnych rolników wybiera produkcje na wlasne potrzeby i nadwyzki na rynku, poniewaz jest to subiektywnie najlepsza opcja, biorac pod uwage wszystkie ograniczenia. Jest to jednak jeden z nieskutecznych sposobów niewlasciwego przydzialu zasobów ludzkich i naturalnych. Presja ludnosci i ograniczenia zwiazane z zasobami naturalnymi sprawily, ze praktyka, o której mowa, staje sie coraz mniej oplacalna. Argumentuje sie, ze te same gospodarstwa domowe moglyby uzyskiwac znacznie wyzsze zyski z uprawy i sprzedazy alternatywnych roslin uprawnych dzieki zorientowaniu na rynek, a nie z produkcji wlasnej zywnosci, co w wiekszosci przypadków odbywa sie dosc nieefektywnie. Rynek srodków produkcji i produkcji w Etiopii charakteryzuje sie nieefektywnoscia i w zwiazku z tym wymaga interwencji ze strony spoleczenstwa. Uzgodniono, ze rozwój rynku jest wariantem polityki majacym na celu zwiekszenie orientacji rynkowej i dochodów gospodarstw domowych. W niniejszej ksiazce ocenione zostana interwencje na rzecz rozwoju rynku realizowane w Etiopii.
