Publisher's Synopsis
Do chwili obecnej identyfikacja choroby próchnicowej polegala na rozpoznawaniu demineralizacji lub kawitacji na powierzchni zeba. Próchnica jest chorob± bakteryjn±, dlatego tez prawdziwy pocz±tek stanowi wprowadzenie do ¶rodowiska zmodyfikowanego do tego stopnia, ze te konkretne gatunki mog± rozkwitac. Tradycyjne obserwacje wczesnego wykrywania obejmowaly badania wzrokowe, dotykowe i radiograficzne. Te tradycyjne metody s± nadal stosowane we wspólczesnych praktykach stomatologicznych, jednak niektóre z nich zostaly zmienione ze wzgledu na zmiane paradygmatu lub nowsz± technike diagnostyczn±. W niniejszej pracy podjeto próbe dokonania przegladu literatury pod wzgledem skuteczno¶ci, przewidywalno¶ci i wiarygodno¶ci róznych metod diagnostycznych w wykrywaniu próchnicy w celu zachowania struktury zeba poprzez remineralizacje lub technike najmniej urazow± i najmniej inwazyjn±.