Publisher's Synopsis
Niniejsza ksiazka bada wplyw paktu reform zaproponowanego przez UNESCO na pedagogike uniwersytecka w zakresie ksztalcenia nauczycieli. Jej centralnym problemem jest kwestia zapowiadanej nowej funkcji spolecznej uniwersytetu w XXI wieku i jej reperkusji dla uniwersyteckiej pedagogiki ksztalcenia nauczycieli, jako propozycji zdolnej do wyjscia poza idee zwyklego przystosowania jednostek do konsolidacji zmian spolecznych na nowych etapach organizacji hegemonicznej racjonalnosci. Proponowane cwiczenie charakteryzuje sie jako ruch dialektyczny zbudowany w oparciu o teoretyczno-metodologiczne koncepcje reprodukcji i sprzecznosci, zaposredniczone przez kategorie analityczne charakterystyczne dla pedagogiki uniwersyteckiej, w tej pracy przelozone na koncepcje wymiaru technicznego, naukowo-pedagogicznego i spoleczno-politycznego wymiaru ksztalcenia nauczycieli. Praca pokazuje, ze reformizm wyartykulowany przez UNESCO dostosowuje spoleczna funkcje pedagogiki uniwersyteckiej do jej adaptacyjnej funkcjonalnosci w zakresie reprodukcji i spolecznej legitymizacji nowego porzadku produkcyjnego oraz do samego uzasadnienia jej funkcjonalnosci jako organizacji produkcyjnej.
